Marek Romański, Ostatnia gra Yoshimury (KPW 18)

Warszawa, lata 30. XX wieku. Dalsza część przygód detektywa Scotland Yardu Jerzego Snarskiego w walce z Yoshimurą. Cały czas pozostają nieznane okoliczności śmierci ambasadora van Bergena i inżyniera Rylskiego. Wszystko zmierza do oskarżenia o zabójstwo aktorki Hanki Orsini. Tymczasem Snarski i Yoshimura spotykają się w kanałach pod Warszawą. W dalszym ciągu nieznana jest rola agentki M. L. – 13, która swoje niezaspokojne żądze przenosi teraz na detektywa. Czy Snarskiemu uda się wyjść cało z tych opresji i pokonać Yoshimurę? Czy uda się rozwikłać zagadkę śmierci ambasadora i odzyskać bezcenne traktaty?

Książka stanowi 2. część Żółtego Szatana (t. 17 KPW).

18. tom Kryminałów przedwojennej Warszawy

Fragment książki:
– Boisz się tego Yoshimury?
– Być może.
– A ja nie boję się twych kul.
Mac Laren ukłonił się Ewie i zawrócił znowu ku drzwiom. Poszedł dalej i odpowiedział tylko lekkim wzruszeniem ramion. Twarz dziewczyny stała się alabastrowo biała. Z wolna podniosła rękę z rewolwerem, jakby ciężar browninga był ponad jej siły.
– Kim! Jeżeli stąd wyjdziesz, nie zobaczysz mnie nigdy… Kim! Stój! Kim!… Będę strzelać!…
Już był przy drzwiach, pewien, że Ewa nie wystrzeli. Gorzej być może, jeżeli spotka tamtych dwóch przed domem.
– Kim!… Po raz ostatni… po raz ostat…
Ręka dziewczyny zacisnęła się wokół browninga. Błysk. Huk. Drażniący zapach prochu. Raz, drugi, trzeci…
Obłok, siny obłok dymu zasłonił jej postać Mac Larena.