Stanisław A. Wotowski, Sekta diabła (KPW 13)
Warszawa, przełom lat 20. i 30. XX w. W stolicy działa prężnie sekta okultystyczna niejakiego Kunar Thavy, człowieka o (podobno) nadprzyrodzonych zdolnościach. Sekta szczególnie zabiega o młode nieświadome niczego panny z dużym majątkiem. Kilka z nich już popełniło samobójstwo. Pewnego dnia panna Mura otrzymuje list z czarnym trójkątem – symbolem sekty. Jej narzeczony, czując zagrożenie, zwraca się z tą sprawą do detektywa-okultysty, niejakiego Różyca. Sekta Diabła to powieść oparta na faktach. Na końcu książki podajemy „klucz postaci”.
Oparta na faktach!
Dodatkowo życiorys Wotowskiego i klucz postaci, które napisał Mieszko Banasiak.
Fragment książki:
Niezwykłe wypadki poczynały się dziać w Warszawie i poruszyły one do głębi szersze kręgi stolicy… Popłynęła niezrozumiała fala samobójstw… Niespodziewanie, hrabianka Zula M. wystrzałem rewolweru w skroń odebrała sobie życie, a Izę L., córkęzamożnego fabrykanta, znaleziono martwą, w jednym z ogrodów publicznych, z buteleczką esencji octowej w ręku…Najstraszliwsze zaś były szczegóły śmierci – rozwódki, mecenasowej Perz… W jej oczach zastygł wyraz jakiegośpotwornego lęku i grozy – wyraz tak straszny, iż ci, którzy go widzieli, uwierzyć nie mogli, iż młoda ta, świetnie materialnie sytuowana i na pozór, nieposiadająca żadnych trosk kobieta, dobrowolnie rozstała się z życiem.Wprost, przypuszczano, co innego… Bo u wszystkich tych nieszczęsnych, znajdowano dziwne notatki, kartki, na których widniał znak – czarnego trójkąta. Czarny trójkąt, podstawą odwrócony do góry. Co oznaczał ten znak, nie sposób było na razie ustalić.